بررسی عناصر داستانی مکان در ساعت کوکو و گفتگو در نمایشنامه ایوب از آثار میخائیل نعیمه

در عصر حاضر ادبیات داستانی، به لحاظ عناصر داستانی موجود در آن (موضوع، مضمون، لحن، فضا، شخصیت، مکان، زمان و گفتگو ) و مسائل مربوط به انسان و نیز میزان تاثیرگذاری و جلب خواننده اعتبار فوق العاده ای بدست آورده است؛ همین امر موجب اقبال و اهتمام جدی ناقدان و صاحب نظران جهت نقد و تحلیل اجزاء و عناصر تشکیل دهنده آن از زوایای مختلف شده است. داستان معاصر بر اساس معیارهای علمی و قواعد معینی به نگارش در آمده و دارای اجزاء و عناصر گوناگونی است و مکان یکی از آنهاست که عناصر دیگر از جمله شخصیت ها و روابط میان آنها را در خود جای داده و موجب تاثیر بر روی شخصیت، روند داستان و نتیجه آن می گردد و نیز گفتگو که از عناصر دیگر داستان به شمار می آید تصویری سریع و روشن از شخصیت های داستان و روابط میان آنان و نگرش آنان را پیرامون محیط اطراف شان نشان می دهد. این پژوهش بر آن است تا عنصر مکان را در داستان ساعت کوکو از مجموعه داستانی کان ما کان و عنصر گفتگو را در نمایشنامه ایوب اثر میخائیل نعیمه، نویسنده برجسته معاصر لبنانی مورد نقد و بررسی قرار داده و تاثیر مکان از بعد فراخ منظر و صحنه نمایشی در نزدیک کردن خواننده به جهان داستان را بیان نماید و این که چه تاثیری بر شکل گیری، منش و عمل شخصیت یا شخصیت های داستان دارد. مکان در این داستان نقش بسیار مهمی در بازگو نمودن تأثیر منفی غرب بر شرق ایفا می کند. هم چنین کاربرد گفتگو را در نمایشنامه ایوب مورد بررسی قرار داده، که مقدمه ای برای طرح داستان می باشد و از طریق آن روابط بین شخصیت ها و خصوصیات آنان را بیان نموده، تصویر سریع و روشنی از شخصیت های داستان به ما می دهد و در نتیجه بر جذابیت و هیجان داستان می افزاید.